Uchwyt 3-szczękowy
Przekładnia stożkowa obracana jest za pomocą klucza voltronowego, a następnie napędza płaski gwint prostokątny, a następnie trzy zęby, aby poruszały się dośrodkowo. Ponieważ skok płaskiego gwintu prostokątnego jest równy, trzy zęby mają tę samą odległość ruchu i funkcję automatycznego centrowania.
Uchwyt trójszczękowy składa się z dużego koła zębatego stożkowego, trzech małych kół zębatych stożkowych i trzech szczęk. Trzy małe koła zębate stożkowe zazębiają się z dużymi kołami zębatymi stożkowymi. Tylna część dużych kół zębatych stożkowych ma płaską strukturę gwintowaną, a trzy szczęki są zamontowane na płaskich gwintach w równych częściach. Gdy małe koło zębate stożkowe jest obracane kluczem, duże koło zębate stożkowe obraca się, a płaski gwint z tyłu powoduje, że trzy szczęki jednocześnie przesuwają się do środka i na zewnątrz.
Uchwyt 4-szczękowy
Do napędzania czterech pazurów wykorzystuje cztery śruby pociągowe, więc standardowy uchwyt czteroszczękowy nie zapewnia automatycznego centrowania. Można jednak regulować położenie czterech pazurów, mocując różnorodne prostokątne i nieregularne elementy obrabiane.
Który uchwyt tokarski jest lepszy: 3- czy 4-szczękowy?
Różnica między uchwytami 3-szczękowymi a 4-szczękowymi polega na liczbie szczęk, kształtach obrabianych przedmiotów, które mogą utrzymać, oraz ich dokładności. Podczas gdy uchwyty 4-szczękowe zapewniają wyższą dokładność i większą elastyczność w mocowaniu różnych kształtów, takich jak cylindry i ośmiokąty, uchwyty 3-szczękowe są samocentrujące i łatwiejsze w ustawieniu.
Jeśli masz jakiekolwiek potrzeby, skontaktuj się z nami!
Czas publikacji: 14-11-2022